Dobra macie wiersza na temat nieletni kupuje piwo w sklepie:D

-fiku miku czary mary dawaj szybko 2 browary
-fiku miku czary mary jest dowodzik sa browary
(pojawia sie policjant)
-fiku miku czary mary bedzie tysiac zlotych kary
(dziecko na to)
-fiku miku czary mary pan komendant to moj stary ! haha

"Kocham Cię Ano i was motylki
Nie wytrzymałabym bez was ani chwilki.
Jesteście najwspanialsze na świecie
I mam nadzieję,że dobrze o tym wiecie.

Wspieracie mnie każdego dnia
I tym samym próbuje odpłacić się Wam ja.
Oto mój krótki wierszyk o moich uczuciach do Was chudzinki kochane.
Pamiętajcie,że choć życie jest posrane.

To tu jesteśmy jedną wielką rodziną
Więc cieszmy się każdą jakby wspólną chwilą "


"Chciałam w końcu obudzić się z uśmiechem na twarzy.
Chciałam odzyskać nadzieję.
Marzyłam już o tym wiele razy.
I teraz z mojej naiwności wciąż się śmieje.
W moich myślach marzę o śmierci.
Jestem tu sama z myślami złymi.
Wśród ludzi którzy są wciąż zajęci.
Chciałabym skończyć z problemami moimi.
Zabić się i tyle.
Lecz nie satysfakcjonuje mnie takie wyjście.
Ratujcie mnie cudowne  motyle."

Kolejny opisuje drogę z Aną  

              „Ana”
Kiedy poznałam ją
byłam jak malutki, tłusty robaczek.
Moim życiem było jedzenie,
słodycze, przekąski, napoje
pływały w tym całe pokoje.
Byłam szczęśliwa
choć strasznie tyłam.
Poznałam ją, moją Anę
bliską przyjaciółkę.
Pokazała mi, że moje życie może być lepsze.
Podałam jej swą tłustą rękę
i poszłam za nią.
Była tak wspaniała
chuda, piękna, uśmiechnięta
panowała nad swym życiem.
Zaufałam jej
i postanowiłam być taka sama.
Odstawiłam jedzenie
i brałam się za ćwiczenie.
Gdy kilogramy spadały
jej cudowny głos chwalił,
ale gdy zawaliłam
musiałam znosić kary
wyrzuty sumienia, wymioty, ćwiczenia
takie jest moje życie,
życie należące do ANY!!

„Walka”
Nie mam już siły…
Czuje, że dzieje się ze mną coś złego.
Chcę jeść ale nie mogę
Chcę przytyć, a wciąż chudnę
Chcę walczyć ale moje ciało się poddało
Chcę żyć ale moje życie owładnięte jest Aną.
Chwila zwątpienia, chwila cierpienia
Sekunda nic nie robienia…
Powoli odpływam, opadam z sił
wczoraj spokój mi się śnił…
Już odchodzę…
ale nagle spotykam kogoś na swej drodze.
To bliska mi osoba,
która mówi do mnie te słowa :
„Nie możesz się poddać! Nie teraz!
Razem podjęłyśmy tę walkę
i musimy przechylić szalkę,
na której stoi Ana
aby wojna została wygrana.”
Więc ostro biorę się do roboty
i do przyszłej Soboty
muszę odzyskać motywację
i przyznać sobie rację,
że walka z aną jest do wygrania
jeśli zagłuszysz jej żądania.
Więc zapominam o głodówce
i przyglądam się pełnej lodówce.
Będę jadła, będę piła
aż zapomnę co mi Ana zrobiła.
Jestem silna, jestem twarda
oraz bywam też uparta
więc do walki staję śmiało
dziś pożegnam zgubną Anę!
Kto dołączy się do walki
to zdobędzie skarb wielki.
Przejmę władzę nad swym ciałem
i zostanę ideałem.
Piękne kształty, mocne włosy 
i przyjemne ludzkie głosy.
Ana stawiam Ci wyzwanie
i na wygranej pozostanę!
Giń więc fałszywa przyjaciółko,
Zabierz wszystkie złe prezenty
i wpadnij w piekła odmęty!!! 

Pisałam go siedząc w szpitalu, w chwili zwątpienia, ogromnego załamania i po dramatycznej śmierci mojego bliskiego motylka, która zaczęła walczyć zbyt późno i przegrała ale to jest właśnie urok życia z aną
Kocham was bardzo mocno moje piękne aniołki ;* trzymajcie się bardzo chudziutko ;*;*

Wieczorem wszystko zobaczę słońce

Pióreczko, czytałam - cudny wierz! Dobrze oddaje ten klimat i sama bym pewnych rzecz tak fajnie nie ubrała w słowa. Jestem pod wielkim wrażeniem, podziwiam i piszę więcej proszę <3