Czesc, mam nadzije, ze moja historia wam podpasuje
Mam 17 lat, wzrost 171 cm waga obecna 63, nazwyzsza 66, wymarzona 55
Odchudzam sie w sumie od kiedy pamietam ale bez efektow. Az do czasu kiedy trafilam na podobne forum. Udalo mi sie zmobilizowac i troche schudlam. Niestety musialam usunac konto, bo przyjaciolka je odkryla i zmusila do usuniecia.
Teraz jem kolo 1000-1200 kcal dziennie. Duzo cwicze. Moim problemem sa sklonnosci bulimiczne, ktore ostatnio sie nasilaja. Wymiotuje mniej wiecej raz w tygodniu. Zdarzalo mi sie zwymiotowac, znowu sie najesc i znowu zwymiotowac.  Ale nie chce tego. Chce miec w sobie tyle sily, zeby posprostu nie jesc a nie sie obzerac a potem to zwracac.
Pro ana jest dla mnie czyms w rodzaju ratunku ale tez codzeinnosci, z ktora musze sie zmagac. Z jednej strony jej nienawidze z drugiej strony kocham. Daje mi nadzieje, ze kiedys spojrze w lustro i bede szczesliwa.
Nie lubie swojego ciala. Nie lubie swoich ud. Nie kapie sie w wannie, zeby sie na siebie nie patrzec. Dlugo mi zajelo przelamanie sie zeby uzywac kremow nawilzajacych na nogi. Smarujac sie kremem czulam jak duzo jest mojego ciala.
Nie wierze w zwykle diety. Probowalam, staralam sie. Cwiczylam, nie jadalam slodyczy i nie jadlam po 19. To nie dziala. Trzeba sie pomeczyc, wytrzymac glod i zaprzyjaznic sie z coca cola zero. Zrozumialam to i dlatego potrzebuje waszej pomocy...